DELITO 3: Sen sentido do humor
Oxe chega unha notas pola mañá ó ciber, saúda, saúdo...
Me das el veinti uno... - Toda borde.
No, te lo dejo... - E sonrío para intentar sacarlle esa cara de mala ostia que traía con unha mera sonrisa...
Entón mirame con unha cara de can que tira para atrás... E eu pensando: ¡¡¡ REPRIMIDA, CARACÚ, REBENTAPISTACHOS, COMEPAPELES!!!
PD: E vos, que me ledes... podiades decir que vos parece o que me pasa a min neste curro meu, tan sacrificado... ás veces hay que ter estómago para poñerlle boa cara a determinada xente.
Entón mirame con unha cara de can que tira para atrás... E eu pensando: ¡¡¡ REPRIMIDA, CARACÚ, REBENTAPISTACHOS, COMEPAPELES!!!
PD: E vos, que me ledes... podiades decir que vos parece o que me pasa a min neste curro meu, tan sacrificado... ás veces hay que ter estómago para poñerlle boa cara a determinada xente.
Delincuente: Un alma atormentada at 2:31 AM
1 Rumiadas:
boa cara? nin boa nin mala, a mesma que che poñen, e no caso de ser negativa, poste neutral, pasando. Certo é que unha persoa dende fora non o entende, moitas horas, xente pa todo.. todo iso keima. Supoño que o truco e pasar pasar e pasar.
Post a Comment
<< Home